نوپیا ؛ نوآوری و پیشرفت ایران
نوآوری اجتماعی، قدرت دارد زندگیها را متحول، تغییرات مثبت را هدایت و آیندهای عادلانهتر و پایدارتر درست کند. نوآوری اجتماعی مظهر آرزوی جمعی ما برای جهانی عادلانهتر و پایدارتر است. اگر دغدغه اجتماعی دارید به نوآوری اجتماعی بپیوندید. چه کارآفرین، چه داوطلب، چه حامی. نوآوری اجتماعی، فراخوان اقدام است. فرقی نمیکند شما تغییرگر مشتاق، کارآفرین، داوطلب، یا فردی مشتاق ایجاد تفاوت باشید، در هر صورت، در دنیای نوآوری اجتماعی برای شما نقشی هست. بر این مبنا است که نوپیا به دنبال نقش آفرینی ولو اندک بر بسط زیستبوم نوپای نوآوری اجتماعی در ایران با سویه پیشرفت کشور است.





داستان نوپیا
نوپیا، واژه ترکیبی است که از دو واژه نو و پیا که پیا به معنای ارج، مکنت و منزلت است، خلق شده و اشاره دوباره به ارج و منزلت رسیدن ایران و آیندهای روشن برای آن دارد. نوپیا، مخففی از «نوآوری و پیشرفت ایران» نیز هست که به خواست عمومی ایرانیان برای خلق نحوی دیگر از زیستن، مبتنی بر بوم و فرهنگ و تاریخ و تمدن ایرانی اسلامی ما در جهان جدید اشاره دارد.
اولین گردهمایی فعالان نوآوری اجتماعی ایران در سال 1401 با عنوان نوپیا برگزار شد و بیش از هزار نفر از تهران و برخی از استانهای کشور از اقشار مختلف و سنین گوناگون از نوجوان تا میانسال و کهنسال که دغدغه اجتماعی و حل مسئله داشتند، دور هم آمدند تا یک روز در کنار هم به تعامل و آشنایی و تبادل تجربیات و قرارهایی برای همکاری بگذرانند.
هدف از نوپیا 1، شروع قصه نوآوری اجتماعی و رونمایی از زیستبوم بسیار نوپای نوآوری اجتماعی ایران در دل زیست بوم و شبکه پرقدرت کنشگران اجتماعی ایران بود که در قالبهای مختلف از خیریهها و گروههای جهادی تا سمنها و مسئولیت اجتماعی، شرکتها و نهادها فعالیت میکنند.
نوپیا 2 هم در سال 1402 و در آبان ماه برگزار شد و اینبار بیش از دو هزار نفر در این رویداد 10 ساعته یک روزه حضور یافتند. نوپیا 2 موضوعی تر بود و مانند سال 1401، پنلهای تخصصی درباره نوآوری اجتماعی و حل مسئلههای اجتماعی ایران با حضور اساتید دانشگاه و حوزه برقرار بود. مرور تجربیات موفق هم به شکلی دیگر ادامه یافت. در نوپیا 1، حدود 30 مجموعه فعال در زمینه نوآوری اجتماعی غرفه داشتند و در نوپیا 2، به جای مجموعهها، از پروژههای موفق دعوت کردیم.
در نوپیا 2 به سه مسئله سالمندی ذیل عرصه سلامت و موضوع مهارت آموزی نوجوانان ذیل عرصه آموزش و مسئله اثرگذاری اجتماعی ذیل عرصه کارآفرینی اجتماعی پرداخته شد و افرادی با هویتهای مختلف از کنشگران و فعالان مدنی تا سیاستگذاران و پژوهشگران تا تصمیم گیران و مدیران حاکمیتی و شرکتی حضور داشتند و به گفتگو درباره این سه مسئله پرداختند.
نوپیا در سال دوم خود کمی عطر و طعم آینده ایران هم داشت و از مفهوم هم آفرینی آینده ایران در این رویداد رونمایی شد و این عبارت هم مورد استقبال افراد و نهادهای مختلف قرار گرفت و به سرعت منشتر شد. تفاوت دیگر نوپیا 2 با اولین گردهمایی نوپیا، اضافه شدن بخش ایدهپردازی و سرمایهگذاری بود که با کمک مجموعه صداستارتاپ و صندوق نوآوری تست شد و البته طبیعی است که در اولین قدم، احتمال موفقیت چندان بالا نیست.
در نهایت، اختتامیه نوپیا 2، 18 آبان 1402 در مجتمع تجاری فرهنگی چارسو در قلب تهران و درست در میان مسئلههای اجتماعی شهر و کشور به پایان رسید و ارتباطاتی شکل گرفت و هویتهایی تقویت شد و قرارهایی برای تعامل و همکاری گذاشته شد و از همه مهمتر اینکه تبادل تجربه صورت گرفت و انگیزه و عزم فعالان نوآوری اجتماعی ایران با جمع شدن اینگونه در کنار هم تقویت شد.
اکنون نوپیا 3 پس از این دو رویداد قرار است که در خرداد ماه 1404 برگزار شود. رویداد که قرار بود در اسفند 1403 به انجام برسد، اما شرایط اینگونه رقم خورد و در بهار 1404 به لطف خدا برگزار خواهد شد.
در نوپیا 1 و 2، معاونت اجتماعی ستاد اجرایی و معاونت جوانان وزارت ورزش و جوانان نقش تعیین کنندهای به عنوان حامی داشتند. دیگرانی هم به میزان مختلف کمک کردند اما سهم این دو سازمان بیش از بقیه بود. نوپیا 3 اما با همت بنیاد برکت و مرکز نوآوری اجتماعی بنیاد برکت (ناب) و مدیریت فرهنگی دانشگاه تهران؛ در دانشگاه تهران برگزار خواهد شد.
اهداف نوپیا
نوپیا؛ بستر همآفرینی اجتماعسازان ایران آینده و شبکهسازی مؤثر بین نوآوران اجتماعی کشور است. این مهم، از خلال برگزاری رویداد سالیانه نوپیا برای افزایش ارتباط موثر کنشگرانی که در قالب فعالان نوآوری اجتماعی، گروه های مردمی، مراکز نوآوری، شتابدهندهها، صندوقهای سرمایهگذاری، دپارتمانهای مطالعاتی، دفاتر نوآوری که در عرصههای بسیار متنوع و در نقاط مختلف کشور شکل گرفتهاند و فعالیت دارند، محقق خواهد شد.
تعهد ما
ما متعهدایم به خلق تصاویری متفاوت و پرتکرار از ایران آینده با قدرت نوآوری اجتماعی، برخی شیوههای ما برای حفظ این تعهد، عبارت است از:
۱. توانمندسازی تغییردهندگان
۲. تقویت همکاری با ذینفعان
۳. پرورش نوآوری
۴. حمایت از سرمایهگذاریهای اجتماعی
۵. حمایت از تغییر سیاستها و اقداماتی که نوآوری اجتماعی را ترویج میکند
۶. ایجاد شبکههای دانش
۷. اندازهگیری تأثیر
۸. فعالیت الهامبخش برای پیوستن دیگران به جنبش نوآوری اجتماعی